Blog

Daj im LEGO, wtedy też mogą nie chcieć, ale przynajmniej będziecie się wszyscy super bawić.

Ile razy przypominamy sobie konferencje, na jakie posyłano nas w pracy? Albo raczej — nie chcemy ich pamiętać, bo ileż można sprawdzać fejsa przez sześć godzin pod rząd na smartfonie pod stołem, gdy prelegent czyta slajdy, albo o zgrozo, każe wymyślać, jakim kolorem dzisiaj jesteś?

Sensem mojej pracy w dużej mierze jest prezentowanie stosowania Scrum w pracy zespołów deweloperskich. Oczywiście nie chodzi o samo opowiadanie o metodzie ramowej— celem jest konkretne nauczenie, w jaki sposób korzystać z niej do regularnego dostarczania produktów. To zadanie jest czasem łatwiejsze, czasem trudniejsze, zazwyczaj tak samo wymagające zaangażowania i skupienia. W prezentowaniu nowych idei na forum mam pewną wprawę, będącą wypadkową wcześniejszych doświadczeń jako prelegenta i scenicznego zacięcia z młodości. Ale prawdziwe, praktyczne uczenie innych to jednak nieco inna bajka. Oto trzy rzeczy, których sam nauczyłem się (a może raczej przypomniałem sobie) prowadząc 1 sierpnia warsztaty na zaproszenie krakowskich Women in Technology.

Przejrzystość

Coraz więcej osób nie będących stricte programistami w taki czy inny sposób styka się z tematyką Agile, głównie z racji pracy w, lub dla, firm IT. Oznacza to, że trzeba wprowadzić w ten temat niekodujące osoby, lub takie, które dopiero będą miały do czynienia z szeroko pojętą branżą IT w ogóle. Nie staraj się przekazać wszystkiego, co wiesz, szczególnie gdy masz do dyspozycji niecałe 8 godzin. Opracuj podstawowe tematy i przekaż je w formie zwięzłej agendy — niech każdy wie, który temat będzie przerobiony i kiedy. W konfrontacji z nieznanym dla nich obszarem wiedzy ostatnie czego chcesz, to przytłoczyć i skonfundować uczestników.

Autorem zdjęcia jest Piotr Mleczko

Inspekcja

Zrobiłeś dokładną, elegancką agendę? Super, teraz wyrzuć ją do kosza. Rzeczy i tak pójdą inaczej, niż planowano. Zamówiona na lunch pizza przyjedzie godzinę później, albo jakiś aspekt tak zafrasuje grupę, że nie ma sensu zostawiać go na parkingu. Jednak to na tobie jako trenerze spoczywa odpowiedzialność za dobre zarządzanie czasem szkolenia. Dlatego tak ważne jest:

• wyraźne oznaczenie timeboxów na każde ćwiczenie (pamiętaj o zapasie czasu na wnioski) i pilnowanie tych ram czasowych. Ja używam Howler Timer, ale jest wiele aplikacji na różne systemy, a nawet online.
• ustalenie z uczestnikami backlogu tematów i spriorytetyzowanie go. Będziesz w ten sposób zarządzać tematami, które są opcjonalne, jednocześnie przekazując solidne podstawy.

Jeśli chcesz te fajne (i co najważniejsze oryginalne) karty do Planning Pokera®, daj mi znać. Autorem zdjęcia jest Piotr Mleczko.

Adaptacja

Zmiana jest jedynym pewnikiem w niepewnym otoczeniu, stąd im szybciej się z nią pogodzisz, tym lepiej. Nie raz i nie dwa będziesz dostosowywać przebieg szkolenia do poziomu doświadczenia uczestników, więc naucz się zręcznie przechodzić między detalami a abstrakcją. Pamiętaj o dwóch rzeczach:

• jako trener jesteś tu dla nich — i masz dostarczyć najwyższą możliwą wartość dodaną,
• nie popadaj w banał, bo pracujesz z naprawdę inteligentnymi, dociekliwymi ludźmi.

Jeśli unikniesz tych pułapek, to reszta nie powinna być problemem.

Iteracyjna budowa miasta. Jeśli ciekawi Cię, jak przeprowadzić to ćwiczenie, sprawdź tutaj. Ja użyłem 4 zestawów 10693, po jednym na zespół. Autorem zdjęcia jest Piotr Mleczko.

Ostatnia porada? Nie spinaj się. Stres szkodzi na urodę (tego akurat się nie obawiam) i skraca życie (obawiam się mocno). Wypoczęty, przygotowany i wyluzowany zdziałasz naprawdę więcej, zrobisz lepsze wrażenie i zostawisz uczestników w lepszym nastroju.